ساختار مدیریتی مؤسسه راهیان نور شیراز

مدیریت کار او اثر بخش مبتنی بر علم و تجربه می تواند از مجرای توسعه موجب تفاوت واقعی در زندگی بشر شود. مدیریت، مبارزه ای پویا از نظر تغییر و تطبیق فعالیت های گروهی یا سازمانی با محیط متغیر پیرامون خود می باشد که این مبارزه پویا با تبیین استراتژی مدیریت در نگرش های فرایندی، سیستمی و اقتضایی مورد توجه قرار می گیرد و آنچه مبحث اصلی نگرش فرایندی به مدیریت را تشکیل می دهند عبارتند از : برنامه ریزی، سازماندهی و رهبری که این وظایف براساس نگرش سیستمی به صورت مجموعه ای از فعالیت های مرتبط با یکدیگر مورد ملاحظه قرار می گیرد و مجموعه ی فعالیت های مدیر با نگرش اقتضایی و براساس شرایط محیطی عینیت می یابد.
از جمله چالش های عمده ای که در مدیریت امروز مورد توجه می باشد، رعایت اصول اخلاقی و توجه جدی به تفاوت های فرهنگی از الزامات آن می باشد، زمان و روابط انسانی است.
مقدمه فوق پیش زمینه ای است جهت تبیین استراتژی اتخاذ شده از لحاظ مدیریتی در مجموعه مؤسسه خیریه راهیان نور شیراز که انشاء الله تعالی دستاوردهای باالفعل و بالقوه این مؤسسه خیریه بیانگر دلیل اتخاذ این سبب مدیریتی در این مرتبه می باشد.
هیأت مدیره مؤسسه خیریه راهیان نور شیراز با اتخاذ و تلفیق سبک مدیریت مشاوره ای و مدیریت مشارکت گروهی روش مدیریت مشارکت گروهی و مشاوره ای را جهت اداره سایر بخش ها برگزید.
آنچه در این سیستم مدیریتی حائز اهمیت می باشد توانمندی این سبک در بروز خلاقیت، نوآوری و استفاده کامل از فکر سایر نیروها (مردمی – پرسنل) است.
در این سبک مدیریتی مسئولین به کارکنان اطمینان کامل دارند و تعامل بین آنها با صداقت، اعتماد و دوستی می باشد. اهداف پس از بحث و مشاوره تعیین می گردد و سایر تصمیمات در این سیستم توسط گروه اتخاذ می شود و مدیران بدون مشارکت و مشورت با اعضای گروه تصمیمی نمی گیرند. در این روش مدیران اطمینان دارند که کارکنانشان کارشان را درست انجام می دهند و برای ایجاد انگیزه در نیروها بیشتر به تشویق و پاداش اتکاء می نمایند تا توبیخ و مجازات و در نهایت اعتماد و اطمینان متقابل میان آنها در سطح نسبتاًَ بالایی قرار دارد.
در چنین شرایطی سرعت رسیدن به اهداف، بروز و تولد ایده های نو امری حتمی است.
حال محیطی که مجموعه راهیان نور فراهم نموده است تا بتوان آنرا با این سبک مدیریتی اداره نمود دارای ویژگی هایی است که بیان آنها لازم و ضروری است.
1- ایجاد شرایط مطلوب که باعث علاقمندی شود.
2- اعتقاد داشتن و ایمان به این مسأله که به کار بردن کنترل مستقیم و توسل به تهدید و فشار تنها راه رسیدن به اهداف نیست (محیطی عاری از سوء ظن، سرشار از حسن ظن).
3- تبیین عملی این موضوع که انجام کار باعث اراضی نیازمندیهای روحی و روانی افراد می شود (بهترین تفریح کار است)
4- یک فرد عادی در شرایط مناسب نه تنها مسئولیت می پذیرد بلکه به جستجوی آن نیز می رود .
5- خودیابی در سطوح اجتماعی
از اینرو شناخت دقیق از مقتضیات زمان و ورود به مقوله ی روابط انسانی یا بکارگیری از این سبک مدیریتی می تواند تمام مجموعه را در به کارگیری و بهره مندی از مشارکت مردمی از باب جلب و توسعه این فرایند شگفت انگیز در حل و برطرف کردن سایر مشکلات و همچنین رسیدن به سایر اهداف و دستیابی به چشم اندازهای تعیین شده بسیار مؤثر باشد.
در چنین شرایطی برگزیدن جلب و توسعه مشارکت مردمی مساوی است با تحقق هر نوع ایده و برنامه ای به شرط آگاهی کامل از مقتضیات زمان در تمامی زمینه ها (اقتصادی- سیاسی – فرهنگی- اجتماعی – بین الملل) که سایر عموم جامعه با آن درگیر هستند و شناخت عمیق، متأثر از کار کارشناسی با اصول علمی و تجربی و تطبیق این دو رکن اساسی با نیاز و خواسته های جامعه و همچنین طرح ها و برنامه های تدوین شده و یا در حال تدوین می باشد.
توجه اساسی مجموعه راهیان نور به مقوله جلب و توسعه مشارکت مردمی با ایجاد گروه دسته های مردمی تحت نظارت معاونت مشارکت مردمی گامی نوین در برخورداری کامل از حمایت مردمی می باشد چرا که این مؤسسه خیریه فاقد سرمایه ای از لحاظ مادی می باشد و تنها سرمایه آن حمایت مردمی می باشد بر این اساس همواره بر این باوریم که مشارکت مردمی مساوی است با توسعه پایدار.
از اینرو مجموعه مؤسسه خیریه راهیان نور شیراز با ارائه و عزمی راسخ و توکل به خدا، اعتماد به نفسی مطمئن در پرتو نور علم با گنجینه ای از تجربه گام های استوار خود را در راه پیشرفت به گونه ای بر می دارد که گل واژه های شهامت، شهادت و ایثار زینت بخش اهدافشان باشد و جلب رضای حق و ادای دین به امام، خون شهداء و ولایت پذیری سرلوحه اهدافشان باشد.

دکمه بازگشت به بالا
بستن